Lepiej, żeby się nigdy nie narodził!

Wczoraj przypadła 124. rocznica urodzin średzianina, Arthura Greisera. Mimo, iż zapisał się on na kartach historii, nikt nie czci jego pamięci. Byłoby bowiem lepiej, gdyby ten człowiek nigdy się nie narodził.

22 stycznia 1897 roku w Środzie przyszedł na świat Arthur Karl Greiser. Był trzecim z kolei dzieckiem Idy i Gustawa Greiserów, którzy w 1893 roku sprowadzili się do Środy z Człopy (miasto w powiecie wałeckim). Zamieszkali w skromnym pokoiku przy Starym Rynku 1.

Nikt wówczas się nie spodziewał, że za 4 lata w tej cichej i spokojnej rodzinie urodzi się jeden z najbardziej zagorzałych przeciwników wszystkiego co polskie i jednocześnie jeden z najokrutniejszych zbrodniarzy hitlerowskich. Nie dowiedzieli się o tym także jego rodzice, gdyż oboje zmarli przed wybuchem II wojny światowej.

Arthur Greiser już w czasie pierwszej wojny światowej był żołnierzem. Otrzymał stopień oficerski, a następnie wstąpił do NSDAP. W następstwie tego został prezydentem Senatu Wolnego Miasta Gdańska. W listopadzie 1939 roku objął funkcję namiestnika Kraju Warty. Właśnie wtedy zasłynął swoją bezwzględnością i okrucieństwem. Za swoje czyny sądzony był przez Najwyższy Trybunał Narodowy w Poznaniu.

Według aktu oskarżenia Greiser był odpowiedzialny m.in. za dokonanie zabójstw indywidualnych i zbiorowych ludności cywilnej i jeńców wojennych, za wywożenie polskich dzieci do niemieckich rodzin zastępczych w celu zerwania łączności z rodzinami i polskością. Greisera oskarżano także o niezliczone akty przemocy, znęcania się i grabieży mienia polskiej ludności cywilnej.

Został stracony przez powieszenie 21 lipca 1946 roku na stoku poznańskiej cytadeli. Była to ostatnia publiczna egzekucja przeprowadzona w Polsce